گفتم صنما مگر تو جانان منی/اکنون که نگه کنم همی جان منی/مرتد گردم گرتوزمن برگردی/ای جان جهان توکفروایمان منی/ پرسیدند:گاه عشق آسمان بودوروح زمین تا چه بارد.گاه عشق تخم بودوروح زمین تاچه روید.گاه عشق گوهری معدنی است وروح معدن تاخود چه گوهر است وچه معدن.گاه عشق آفتاب بود در آسمان روح تا چون تابد.گاه عشق شهاب بوددرهوای روح تا چه سوزد.هرتعریفی که خواهی بر عشق بگذار ولی بدان که عشق به عاشق غیرت دارد.یعنی اگر به سراغت بیاید جز تسلیم راهی نیست.چنانکه عاشق نالد که:توسنی کردم ندانستم همی/کزکشیدن تنگتر گردد کمند.